Λοιπόν, οκ, κάποιοι/ες σε αυτή την χώρα συνεχίζουμε (και μάλλον πληθαίνουμε) να μην πιστεύουμε τα παμπάλαια και καθαγιασμένα σλόγκαν αυτής της κοινωνίας, του στυλ «δεν υπάρχει ρατσισμός». Υπήρξε, υπάρχει και, όπως όλα δείχνουν, θα ζει και θα βασιλεύει. Και μας έχει μπει μπόλικες φορές το ερώτημα: τι κάνουμε γι’ αυτό; Δεν ξέρω τι κάνουν οι περισσότεροι, μάλλον ξέρω αλλά δεν το κρίνω αρκετό μάλλον αυτό που κάνουν, πάντως κάποιοι έχουν επιλέξει να κινηθούν έμπρακτα ενάντια στον ρατσισμό αυτής της χώρας. Και τι περιλαμβάνει αυτό το έμπρακτα ;
Περιλαμβάνει, βέβαια, κόπο και χρόνο, δυνάμεις και όρεξη, μερικές φορές δημιουργικότητα και τις περισσότερες μάλλον φορές να αντέχει το στομάχι σου. Μα, πάνω απ’ όλα περιλαμβάνει να γνωρίζεις ενάντια σε τι μιλάς, να γνωρίζεις τον αντίπαλο, του οποίου η φύση ακριβώς επειδή δεν είναι ένα μεμονωμένο άτομο αλλά μια κοινωνία ολόκληρη – σύντομα θα διαπιστώσετε – είναι και δύσκολη η καταγραφή των κινήσεων της. Κι αν η εφημερίδα, η αστική φυλλάδα ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε την συνεχίζει να αποτελεί την πρωινή προσευχή του αστού, το πεδίο που πρέπει οι ιδέες να κάνουν την γύρα τους και να δοκιμάζονται και τα κοινωνικά-πολιτικά τεκταινόμενα πρέπει να καταγράφονται, ε αυτή αποτελεί τότε και ένα καλό μέτρο βυθομέτρησης του βούρκου. Αυτό βάλθηκε να κάνει μια νέα δομή, ένα νέο αντιφασιστικό περιοδικό, το 0151, και αν θέλει κανείς να προχωρά κανείς σε ανάλυση και αντιμετώπιση του ντόπιου φασισμού και ρατσισμού νομίζω από ‘κει θα ‘πρεπε να περνάει πρώτα μια βόλτα: τα ίδια τα γεγονότα, τα στοιχεία και η πρώτη ύλη της τεκμηρίωσης που βόσκουν στις ελληνικές αστικές εφημερίδες και μας περιμένουν να τα αξιοποιήσουμε μέσα από την μηνιαία αποδελτίωση που προσφέρουν τα «Ημερολόγια Ρατσισμού», ως (ηλεκτρονική) στήλη του εντύπου. Έχει κι άλλο φυσικά. Μετά την παρατήρηση, την καταγραφή, την τεκμηρίωση. Αλλά σίγουρα αυτό είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Και τα υπόλοιπα θα τα πούμε next time!
Stepanyan TSP, 01-12-2013