[:en]
Οι κορδέλες αρχίζουν από την Αγία Μελετίου. Ζιγκ-ζακ κτλ, ανάποδα, πεζοδρόμια κτλ, κάπως φτάνεις Βάθης. Πολλές δεκάδες με καπελάκια για την τήρηση των Μέτρων Τάξης σε κάθε γωνία. Ο τροχονόμος εκεί, κύριος του παιχνιδιού. Ακούγεται με τη φωνή του μέσα σε μια τεράστια περιοχή και δεν μιλάει καν δυνατά. Ο ήχος της φωνής του ακούγεται καθαρά σαν σε θέατρο. Δίνει την κυκλοφορία για αυτοκίνητα, για μηχανάκια, ακόμη και για πεζούς. “Πάμε λίγο οι πεζοί τώρα…” Μια μηχανή μεγάλη διακόπτει την ησυχία όταν ο οδηγός -χωρίς κράνος αλλά αυτό σήμερα δεν απασχολεί- φωνάζει “φέρτε και τους χρυσαυγίτες… γαμήστε τους σήμερα, γαμήστε τους!” Ο τροχονόμος, ντροπαλά σχεδόν, χαμογελάει με συγκατάβαση. Κάτω από την κορδέλα, πεζοδρόμιο, ανάποδα και πάλι ανάποδα. Μέχρι να φτάσεις Σύνταγμα μέσα από την πιο περίπλοκη διαδρομή που έχει σχεδιαστεί, καθώς σε κάθε απίθανο στενό έχει μπλε στολές και καπελάκια με ασύρματο, έχεις μιλήσει με κάθε είδους αστυνομικό. Υπάρχουν οι τυπικοί που σε αφήνουν να περάσεις από το δρομάκι που δεν έπαιζε μέχρι χτες σχεδόν κανένα ρόλο και σήμερα έχει γίνει κάτι σαν εθνικό σύνορο και υπάρχουν -κυρίως- οι αυστηροί, εξάλλου σήμερα είναι η μέρα τους. Λίγοι βέβαια αγριοκοιτάζουν για κυκλοφοριακή παραβατικότητα, γιατί βασικά ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν ποια διαδρομή είναι ελεύθερη σε αυτό το εντυπωσιακό escape room που έχει φτιαχτεί σε ένα γραφείο της Λ. Αλεξάνδρας και με πολιτική ευθύνη του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Τα άτομα, εξάλλου, δεν έχουν λόγο πάνω στο γενικό σχέδιο του κράτους που εκπροσωπούν με το εθνόσημο στο καπελάκι ή στο μπράτσο τους. Μπορούν να δείχνουν πυγμή αλλά όχι γνώση. Η γνώση διαδίδεται με ασύρματους τρόπους. Στην Ακαδημίας είναι όλοι τους χαμογελαστοί σαν σε γιορτή του σώματος. Δύο διμοιρίες χωρίς φορεμένα κράνη φωνάζουν αυτοσχέδια στρατιωτικά συνθήματα ενώ κατευθύνονται προς το Σύνταγμα. Ο αντίλαλος κάνει αίσθηση ανάμεσα στα μεγάλα κτίρια της Ακαδημίας. Σε κάθε στενό δεκάδες με μπλε στολές τους θαυμάζουν και τους κοροιδεύουν ταυτόχρονα. Ο ήλιος εμφανίζεται για τα καλά πάνω στις Πειραιώς-Αθηνάς-Σταδίου-Βασιλ.Σοφίας-κάτω πλευρά Αλεξάνδρας-Πατησίων και Γ’ Σεπτεμβρίου μέχρι Αγ. Μελετίου, στα όρια της νεκρής πόλης. Στο Κολωνάκι και τα Εξάρχεια την τιμητική τους έχουν τα μηχανάκια με τις ξυσμένες πινακίδες. Τσαντάκι περασμένο στον ώμο ή μπανάνα, με ή μάλλον χωρίς κράνος, κοιτάνε διερευνητικά για να κάνουν πως δουλεύουν, αλλά κατά βάθος ξέρουν ότι οι μισοί στο δρόμο είναι δικοί τους. Ένας χωρίς κράνος τη λέει σε έναν ντελιβερά που πηγαίνει ανάποδα. Δεν είναι δουλειά του φυσικά αλλά πως να εκτονώσει κανείς αυτό το συναίσθημα χαράς σε μια πόλη που είναι τόσο αρμονικά μπλε και πράσινη κι αυτός είναι κομμάτι όλου αυτού αλλά δυστυχώς χωρίς στολή σήμερα. Η K. είχε περάσει από Στουρνάρνη πιο πριν, έτσι για το τουριστικό του πράγματος. Δεκάδες εκεί να κυκλοφορουν πεζοί -πεζή περιπολία στα εξάρχεια- και να μοστράρουν τις χειροπέδες τους. Πιο πέρα δύο ακόμα ξεμοναχιασμένοι, πεζοί, να τραβάνε σέλφιζ ζώντας τη μέρα του μέλιτος. Ο ασφαλίτης με τις ανησυχίες για τις κυκλοφοριακές παραβάσεις του ντελιβερά φτάνει στο κόκκινο φανάρι και μπαίνει λίγο πιο επιθετικά μπροστά από τα αυτοκίνητα. Το πράσινο από απέναντι ανάβει και ένα λευκό βανάκι τον κορνάρει. Ωχ, λέω. Ποιος βλάκας δεν κατάλαβε ότι είναι μπάτσος; Το λευκό βανάκι προχωράει. Έχει μέσα του διμοιρίες. Μάλλον ήταν συναδελφικός χαιρετισμός, όχι κορναρισμα κίνησης. Λογικό, σκέφτομαι, μετά την αρχική έκπληξη. Πρέπει να τους έχουν τελειώσει οι κλούβες σήμερα και χρησιμοποιούν για τις μεταφορές και εναλλακτικά οχήματα. Όπως και στην Ακαδημίας, όπου περπατούν αυτοί αντί για ανθρώπους χωρίς στολές, ακόμη και στα συμβατικά αυτοκίνητα βρίσκονται αυτοί. Ε σε πολλούς που θα είδαν αυτό σήμερα, θα τους ήρθε η λέξη που έχει σχέση με τη σημερινή επέτειο, αρχίζει από ‘Χ.’, σε έναν βαθμό υπόσχεται την αψεγάδιαστη πλήρωση των σχεδίων μέτρων τάξης, ωστόσο καμία σχέση δεν έχουν με τους όσους λίγους είναι μέσα στο Πολυτεχνείο. Φυσικά, θα ήταν ηλίθιο αριστερό αντανακλαστικό να μιλήσει πάλι κάποιος για τη λέξη που αρχίζει από ‘Χ.’ κι αυτό γιατί τουλάχιστον αύριο όλα ή σχεδόν όλα τέλος πάντων θα έχουν γυρίσει σε μια ομαλότητα ρουτίνας: αγορά, δελτία καιρού κτλ. Αυτή η ένστολη κατάληψη όλων των κεντρικών δημόσιων χώρων της πόλης, ωστόσο -και με αναμφισβήτητα τα φασιστικά της χαρακτηριστικά- είναι μια λαμπρή ευκαιρία για ένα τεστ ανάδειξης της κρατικής πυγμής, δηλαδή μια υπενθύμιση της κρατικής βίας. Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό. Για να κορδώνεται ο εθνικός κορμός και για να στραβώνουμε οι υπόλοιπες και οι υπόλοιποι.
StepanyanTSP, 17.11.2017[:]