“Κανονικός είναι ο θάνατος”
Τέοντορ Αντόρνο, Minima Moralia
Πέρυσι αρχές Αυγούστου δεν ξεκίνησε μόνο το μάζεμα μεταναστών από τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας, εν μέσω του αστυνομικού σόου ‘Ξένιος Δίας’, ξεκίνησε και το τάϊσμα των πεινασμένων για εθνικοσοσιαλισμό ελλήνων από τα βοθρολύμματα της χρυσής αυγής στην πλατεία συντάγματος. 1η Αυγούστου έγραφε το ημερολόγιο και οι έλληνες προβάραν τα καλά τους καφέ κοστούμια.
Έχει αξία να παρακολουθήσει κανείς τις μέινστριμ δημόσιες αντιπαραθέσεις αριστερών και δεξιών πάνω στο θέμα. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να συνοψίσουμε. Βασικός αντίπαλος των βοθρολυμμάτων, από την μια μεριά του ρινγκ, σε σχέση με τα συσσίτια μόνο για έλληνες στο Σύνταγμα, παρουσίαζεται ο δήμος αθηναίων ο οποίος είναι και υπεύθυνος τυπικά για την παράδοση της πλατείας στα βοθρολύμματα. Ο δήμος, λοιπόν, αρνείται πεισματικά να παραδώσει την πλατεία και ισχυρίζεται ότι τα συσσίτια αυτά δεν θα ‘πρεπε να γίνονται γιατί α) κάνει κι ο δήμος τέτοια συσσίτια (!), οπότε γιατί να διοργανώνονται από δύο φορείς ενώ διοργανώνονται επαρκώς από τους κατάλληλους και αρμόδιους; και β) τα συσσίτια αυτά δεν θα ‘πρεπε να γίνονται για τη μόστρα και μόνο ενός κόμματος που λαϊκίζει. Η συριζο-αριστερά (να τα θυμόμαστε αυτά στις επόμενες εκλογές, ε;) αντιπαρατίθεται με τα εξής κεντρικά επιχειρήματα: α) αφενός, τα βοθρολύμματα όντως – λέει – λαϊκίζουν εκμεταλλευόμενα την πείνα του … λαού, β) αφετέρου, ο δήμος αθηναίων δεν έχει δικαίωμα να μιλάει γιατί κι αυτός αγνοεί … την πείνα του λαού.
Εδώ τι βλέπουμε, λοιπόν; Η πείνα του λαού και μια ντεμέκ κριτική του λαϊκισμού είναι στο προσκήνιο. Και οι δύο μεγάλες δυνάμεις που έχουν χωθεί στην αντιπαράθεση προσδιορίζουν την πείνα του λαού – απότοκο της κρίσης, βλέπετε – ως μια αντικειμενική συνθήκη η οποία αποτελεί και το κεντρικό πρόβλημα και, από την άλλη, ο λαϊκισμός ξορκίζεται στο πυρ το εξώτερον. Όταν, βέβαια, έλεγε πέρυσι το καλοκαίρι ο Τσίπρας ότι θα βάλει ψωμί στο τραπέζι του λαού δεν ήταν λαϊκισμός γιατί έλεγε θα το βάλει στο τραπέζι και όχι στην πλατεία συντάγματος. Οι πιο προχωρημένες ανακοινώσεις εκατέρωθεν – και πιο αριστερά (ακόμα και το πασόκ πλέον τοποθετείται πιο αριστερά από τον σύριζα) – κάτι ψελλίζουν και για συσσίτια ‘ρατσισμού’, μιας και τα βοθρολύμματα προβαίνουν σε εξακρίβωση ταυτοτήτων ώστε να μην πάρει τρόφιμα λαθραία κανάς ‘ξένος’.
Αυτό που δεν μπαίνει, βέβαια, σε καμιά από τις ανακοινώσεις και τις αντιπαραθέσεις σαν επιχείρημα είναι η ευθύνη του όχλου που πάει και παίρνει φαγητό από τα συσσίτια των βοθρολυμμάτων, ξεπλένοντας τα ναζιστικά εγκλήματα. Αυτό, δηλαδή η κατάδειξη της ηθικής ευθύνης και του ξεπλύματος των νεοναζί από κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας είναι φυσικά αδύνατη τόσο από την πλευρά ενός δημάρχου που ζητάει την ψήφο όοοολων των αθηναίων όσο και από την πλευρά ενός κόμματος που επίσης ζητάει την ψήφο όοοολων των ελλήνων – πόσο μάλλον όταν βλέπει πως ψαρεύει από την ίδια δεξαμενή που ψαρεύουν και οι νεοναζί, και μάλιστα – ωιμέ! – με ένα παρόμοιο καλάμι, τον λαϊκισμό. Το ότι η λεγόμενη κάτω πλατεία από πλατεία ζύμωσης και άμεσης δημοκρατίας για την ελληνική αριστερά και αναρχία έγινε εκτροφείο νεοναζί δεν θα έπρεπε να απασχολεί φυσικά κανέναν. Η ανάλυση, εξάλλου, επιβεβαιώνεται: οι άνθρωποι γίνονται φασίστες γιατί πεινάνε. Εκεί πάνω στην πείνα, θολώνει κανείς και πιάνει ένα μαχαίρι και πάει να κυνηγήσει μετανάστες. Ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Ούτε κουβέντα, λοιπόν, για τον άμοιρο ευθυνών λαουτζίκο που παρασύρεται. Αυτή είναι και η βαθύτερη απόδειξη πως ο σύριζα και ο κάθε σύριζα όχι μόνο δεν αποτελεί κάτι νέο πολιτικά, από την στιγμή που βλέπει και απευθύνεται στον πληθυσμό ως ενιαίο και αδιαίρετο, δηλαδή ως ελληνικό λαό, αλλά και εργάζεται για την συνέχιση της ύπαρξης ενός ομοιογενούς εθνικού ζόφου. Ενός ζόφου, ίσως, χορτασμένου και ξεδιψασμένου, αλλά πάντα ζόφου.
Ταυτόχρονα, στήνονται στρατόπεδα κράτησης μεταναστών και όσο περνάνε οι μέρες, αυξάνονται οι σύντροφοι που μπαίνουνε στις φυλακές. Αυτή η κοινωνία βρωμάει θάνατο. Κι οι έλληνες συνεχίζουν να ράβουν το καφέ κοστούμι…
Stepanyan tsp, 08/05/2013
υγ. Καλά, δεν είναι και πρωτοτυπίες όλα τα παραπάνω, απλά για να θυμόμαστε τους κόμβους της ξεφτίλας. Οι κόμβοι της ξεφτίλας μιας κοινωνίας που γίνεται όλο και πιο φασιστική (διάβαζε το tag ‘χιονοστιβάδα‘). Σε ένα περιβάλλον βολικής λήθης. Η παρομοίωση του φασισμού με μια χιονοστιβάδα που παρασύρει πολλούς στην κατρακύλα της, ανήκει στον Αντόρνο.